ره رو

شب ظلمت و بیابان به کجا توان رسیدن . . . . . مگر آنکه شمع رویش به رهم چراغ دارد

ره رو

شب ظلمت و بیابان به کجا توان رسیدن . . . . . مگر آنکه شمع رویش به رهم چراغ دارد

ره رو

اگر انس و جن جز برای عبادت خلق نشده اند و اگر علی علیه السلام که «صراط مستقیم» است، تنها "راه" رسیدن به این هدف متعالی است، پـس کـامـل شدن در این عصـر ، جـز بـا تـمـسک به ولیّ الله الأعظم (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) امکانپذیر نیست.
و حـال که از او چـونـان خـورشـیـد پـشت ابـر بـایـد بـهـره بـبـریم ، تـنـها "راه" جاودانه گی ، طی کردن مسـیـر «ولایت» است که نائبانش آنرا روشن کرده اند.

عشق و انسانیت

۱۶ ارديبهشت ۹۳ ۰۷ ۵۱

سخنوری حکیم از  "عشق" سخن می گفت و حکایت شور و عطش و اشتیاق و مهنت و وصل و...


مردی خر گم کرده که از آن مجلس گذر میکرد، جمع را غنیمت شمرد و سراغ خر را از حکیم گرفت!


حکیم سخن ادامه داد و رو به جمع گفت: «آیا در این جمع هست کسی که طعم محبت و درد عشق نچشیده باشد؟!»


ساده لوحی با افتخار گفت «منم که هیچ گاه به دام این صیاد در نیفتاده ام...»


حکیم رو کرد به مرد ِ خر گم کرده و گفت 


اینجاست، افسارت را بیاور!


(برگفته از مثنوی لیلی و مجنون - عبدالرحمان جامی)

۹۳/۰۲/۱۶
ملااحمدی

عشق

محبت