برگ دوم : فراغ

سیاه ترین صفحات تاریخ .... برگ دوم

روز به نیمه نرسیده که ناگاه صدای ناله و فغان از خانه ای آشنا بگوش میرسد...

در عرض چند دقیقه شهر به هم میریزد...

دوشنبه است، 28 روز از ماه صفر سال 11 هجری میگذرد ...

دیگر پیر و جوان ، زن  و مرد ، کودک و بزرگسال و ... فرقی نمیکند. کأنّه گرد مصیبت بر این شهر ریخته شده... فقط مانده اجسام صدا به ناله بلند کنند... همه درحال ناله و فغان و ضجّه هستند!...

مدینةالنبی دیگر شهر رسول خدا _{(صلی الله علیه وآله)} نیست... چون او دیگر در این شهر نیست... فقط جسم ش مانده و روح اش از این قفس آزاد شده و به حقیقت خویش بازگشته...

مدینةالنبی و مسجدی که رسول خدا یازده سال پیش در این شهر بنا کرد ، آنچنان جمعیتی به خود دید که تاریخ دیگر نمونه اش را به یاد نمی آورد!... ⁽¹⁾

مردم بر سرو سینه زنان به سمت مسجدالنبی میآیند و عزاداری میکنند و .... و....

و پس از ساعتی ، بی خیال به خانه هایشان باز میگردند!... انگار نه انگار که همین سه ماه پیش (بلکه کمتر) بود که در غدیرخم آیه نازل شد و رسالت را بدون وصایت ناتمام دانست... (فإن لم تفعل فما بلّغت رسالتک)

عزاداری تمام شد و مردم ِ بظاهر با ایمان ، درحالیکه دین هایشان را رها کرده بودند ، هریک به خانه بازگشتند... در حالیکه مرتدّ شده بودند...!! ⁽²⁾

اصلاً انگار منتظر چنین روزی بودند تا وصیّ رسول الله را بفراموشی بسپارند.... یااینکه خود را  به خواب بزنند... وخوب کارشان را انجام دادند!

با  امام زمان شان بیعت نکردند ، بجایش در مقابل غصب حکومت سکوت کردند و... سکوت ها آنچنان ادامه داشت که شد آنچه شد که از بیانش حیا میکنم!...

پس این بار مردم ِ جامعه ی اسلامی (!) برگی دیگر از صفحات تاریخ بشریت را به سیاهی کشاندند ... واین سیاهی ادامه پیدا کرد تا ......

 

________________

 

(1)  گفته شده تاریخ ِ مدینةالنبی، سه روز را در خود ثبت کرد بعنوان پرهیاهو ترین روزهایش : روز رحلت نبیّ أعظم(صلی الله علیه وآله) ؛ روز بازگشت قافله ی اسرا از کربلا ؛ و روز شهادت امام جعفر صادق علیه السلام

(2)  إرتدّ الناس بعدَالنبیّ إلا ثلاثة أو خمسة أو سبعة....!!