همچون "شهید جاوید" ، لیکن...!
یک انسان معمولی هم باشد، به عاقبت چنین حرکتی می اندیشد و بی حساب کتاب آغاز به حرکت نمیکند...
حال که ما درباره شخصیتی بزرگ صحبت میکنیم که عِلم تمـــام عالـَـم از ازل تا أبد نزد او حاضر است...
کسی که امام معصوم است که "معادن حکمةالله" و "معدن الرساله" میباشد...
که فرمود :
"بنا فتح الله و بنا یختم"
خداوند سبحان هرآنچه را که اراده میکند ، آغاز و انجامــ ش با ما اهل بیت است
کیست که بفهمد این جمله یعنی چه؟!...
ما درباره چنین شخصیت هایی سخن میگوییم...
این ها که میگوییم ، نـَمـــ ی از یـَمـــ وجود مبارک اباعبدالله علیه السلام هم نیست...
مگر فرض دارد قطب عالم امکان حرکتی بکند که انتهایش را نداند؟؟!!! حتی تصور آن محال است...
آنکه چنین می اندیشد، بویی از امامت نبرده!...
حسین علیه السلام که "به بهانه"ی بیعت نکردن با یزید خبیث از مدینه خارج شده و به مکه رفتند و" به بهانه"ی پاسخگویی به چندین هزار نامه ی مردم کوفه از مکه خارج شدند و بدان سمت حرکت کردند، نعوذ بالله یک فراری یا شورشی (!!) نبود؛ که بخواهد از بیعت فرار کند یا بر علیه حکومت وقت شورش کند...!
حرکت ایشان حرکتی هدفمند بود... از همان ابتدای حرکت که از مدینه خارج شدند، تا انتها... همه ی آنچه که بعدها پیش آمد را هم مثل روز روشن میدیدند...
این فقط نگاهی کوتاه و اعتقادی به این مساله بود. اگر بخواهیم نگاهی جامع تر داشته و فرمایشات حضرت در طول حرکت را بنگریم و از منظر روایات این مساله را بررسی کنیم ، خودش یک کتاب است... همچون شهید جاوید... لیکن پر از روایت و آیه و مباحث فقه الحدیثی...!