ره رو

شب ظلمت و بیابان به کجا توان رسیدن . . . . . مگر آنکه شمع رویش به رهم چراغ دارد

ره رو

شب ظلمت و بیابان به کجا توان رسیدن . . . . . مگر آنکه شمع رویش به رهم چراغ دارد

ره رو

اگر انس و جن جز برای عبادت خلق نشده اند و اگر علی علیه السلام که «صراط مستقیم» است، تنها "راه" رسیدن به این هدف متعالی است، پـس کـامـل شدن در این عصـر ، جـز بـا تـمـسک به ولیّ الله الأعظم (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) امکانپذیر نیست.
و حـال که از او چـونـان خـورشـیـد پـشت ابـر بـایـد بـهـره بـبـریم ، تـنـها "راه" جاودانه گی ، طی کردن مسـیـر «ولایت» است که نائبانش آنرا روشن کرده اند.

طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی

محبت

عشق

فلسفه اسلامی

منورالفکری

صبر

سختی

آیت الله مجتبی تهرانی

انقلاب اسلامی

سلوک

روشن فکری

حاکمیت دینی

ولایت فقیه

منطقی بودن

ملاصدرا

جامعه شناسی اسلامی

آزادی

فتنه

عاشورا

فلسفه تحلیلی

دنیا

همسرانه

دعا

مرگ

ریحانة النبی صلواةالله علیها

ولایت

موسیقی

فلسفه موسیقی

علم النفس فلسفی

عزم

اراده
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
پیوندهای روزانه

زندگی پوچ

۶ آذر ۹۰ ۱۸ ۳۳
زندگی پوچ خواهد بود

اگر لااقل در لحظۀ احتضار 

حسین علیه السلام

بر سر بالینم نیاید...!

این یعنی تمام زندگی.... کــــشـک

۹۰/۰۹/۰۶
ملااحمدی
ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم